Εθνικός Ύμνος Ικαρίας

Από το δώμα του Πλάστη σταλμένη
 η Θεά η γλυκιά, κατεβαίνει
 με ρομφαία στο ένα της χέρι
 και στο άλλο αναμμένο δαδί,
 τη χαρά και το φως για να φέρει
στο μικρό αλλά ανδρείο νησί.

Και τα σίδερα σκίζει, σκορπάει
 καίει τα ράκη, μακριά τα πετάει
 που από χρόνια το είχαν ζωσμένο
 το νησάκι τ' ωραίο σφικτά,
 γιατί ήταν το μαύρο δεμένο
 στην πικρή του βαρβάρου σκλαβιά.

Και κινώντας το κάτασπρο χέρι
 με το πύρινο πού 'χε μαχαίρι
 με ολόχρυσα γράφει ψηφία
 στου μαρμάρου την πλάκα βαθειά.

 Είσαι αθάνατη, ναι, ΙΚΑΡΙΑ
και στεφάνια σου πρέπουν πολλά